Poem

आमा, माता, महतारी, मुमा भनूँ कि

सृष्टिकर्ता जननीलाई देवी भनूँ कि !

Give me books,

give me wings,

let me fly

फूलप्रसाद हातमा लिएँ भगवान् भक्ति गाढा लाग्यो

बाटाभरि अनाथ देख्दा पूजापाठ नै आधा लाग्यो

अँधेरीमा गुजी हुन्छ भन्नुहुन्थ्यो बज्यैले
के हो गुजी ? कस्तो हुन्छ ? नदेखेको मैले
आज फेरि भन्नु भयो सम्झाउँदै राती
'आँटीमाथि गुजी छ त्यहाँ नजानू है नाति !'

रुघाखोकी लाग्यो बाबा ! हो कि कोरोना ?
सङ्क्रमित छैनौँ हामी छैन कोरोना !
आत्तिएको छैन बाबा त्यसै भनेको
हेर्नुस् मैले साबुन लगाई हात धोएको !

बालसाहित्य अकादमी पुरस्कार प्राप्त गर्न सफल लेखक स्नेहलता राईको जन्म सन् १९५० को ६ जनवरीका दिन दार्जिलिङ जिल्लाको तकभर चियाकमानमा भएको हो । उहाँ नेपाली भाषामा लेख्ने भारतीय लेखक हुनुहुन्छ । उहाँले उत्कृष्ट बालसाहित्य लेखनका लागि भारत सरकारबाट बालसाहित्य अकादमी पुरस्कार प्राप्त गर्नुभएको छ । यस अंकमा उहाँको परिचयसहित बालकविता 'दार्जिलिङको धरोहर सानो रेल' प्रस्तुत गरेका छौ ।

हराएको बेला
मैले सहारा नि पाएँ
आमा बाको भन्दा बढी
माया मैले पाएँ

हाम्रो इमान देखी झर्दा
घामसगैँ छाया  पर्दा ।।
मान्छेबाट मान्छे मर्दा
के हाल अधिकारको कुरा गरेको ?

घाम लाग, घाम लाग
बादल छिटो भाग न
जाडो भो ठिहिर्यायो
आऊ न घाम आँगन

They are wild and free,

Some are nice and tame,

Horses are so different;

They will never be the same