Story

एकदिन सानी निलु आमासँग ऐंसेलु टिप्न ऐंसेलुखर्क गइन् ।
सानी निलुले सानो टिनको बाल्टी समातेकी थिइन् अनि आमाले चाहिँ ठूलो टिनको बाल्टी समातेकी थिइन् । “हामी ऐंसेलु लगेर मीठो अचार बनाउने अनि वर्खामा खान पाइन्छ । आ..हा...” जिब्रो पड्काउँदै आमाले भनिन् ।

जिउभरि टिकटिके बुट्टा भएको एउटा छाउरो थियो । उसलाई आमाले माया गरेर टिकु भनेर बोलाउनु हुन्थ्यो । टिकु चुप लागेर बस्न सक्दैनथ्यो । एकदिन टिकुकी आमा घरमा हुनुहुन्थेन । टिकु एक्लै थियो । उसले एउटा बिरालोलाई देख्यो । बिरालो मस्तसँग घाममा सुतिरहेको थियो ।

सात कक्षामा नयाँ विद्यार्थी पसेपछि सबैले मुखामुख गरेर हेरे । नयाँ विद्यार्थी पछिल्लो बेन्चमा गई टुसुक्क बसे ।

 कक्षाकै हुल्याहा विद्यार्थी रघुले हकार्दै भने–‘यो बेन्च हाम्रो हो । अर्को बेन्चमा गएर बस् । ’’

  नयाँ विद्यार्थी अर्को बेन्चमा गएर बसे । रघुले फेरि भने– यो पनि मेरो साथीको बेन्च हो, अर्कोमा बस् ।’’

Story by Neelam Karki 'Niharika'

सुरज छ बर्ष पुरा भएर सात बर्षमा हिडी रहेको छ | अप्रिल २१ उसको जन्मदिन हो | त्यसैल्रे सबै लाई भन्दै हिड्छ ‘थाहा छ मेरो बर्थ डे (जन्म दिन ) आउन लाग्यो | अर्को महिना हो | तिमि आउ है मेरो घरमा केक खान | ‘

– ललिता ‘दोषी’
    कात्तिकको महिना, समय त्यस्तै बिहानको एघार जति बजेको हुँदो हो । अमेरिकी नागरिक लरेन गेटमा उभिरहेकी थिइन् । आठनौ वर्षकी बालिका हातमा सानो प्लास्टिकको झोला बोकेर उनीतिर नै दौडदै आइन् ।

- प्रतिभा केसी, कुश्मा, पर्वत
‘ए ! राम (राम झल्यास्स व्युझियो )
उठ बाबु घाम आँखामा पर्ने बेलासम्म सुत्नुहुन्छ ?’

घण्टीको आवाज स्वात्त बिलिनसाथ डल्लै वातावरणलाई छुट्टी पाउनुको आनन्दको नित्य हल्लाले सुमुद्री ढेउले जस्तै निल्छ। ब्याग भिरिसकेपछि गेटबाहिर कुद्दै कराउँदै निस्किए दुवै।

सदिक्षा र क्रिष्मा बार्बी डलसित खेलिरहेका थिए । त्यतिनै बेला सुबिर एक्कासी आएर तिनीहरुको हातबाट बार्बी डल खोसेर लगे । त्यसपछि दुबैजनाले सुबिरलाई लखेटे । तर ऊ घोडाजस्तो तेजले दौड्न सक्ने भएकोले उनीहरुले भेट्टाउन सकेनन् । क्रिष्माको सबभन्दा प्यारो पुतली बार्बी डल नै सुबिरले लिएर भागेकोले क्रिष्मा क्वाँ क्वाँ रोइन् ।