Category: साहित्य

जून प्यारो आकाशलाई, आकाश प्यारो जूनलाई,
धन्य भन्छौ हामी सबै, बालमन्दिरको गुणलाई ।

तिम्रो साथ पाए लाग्छ फूल बनी फुल्छौँ,
तिम्रो काख पाए लाग्छ, भाग्यमानी हुन्छौँ ।
सुख दुख जे परे नि शिखरतिरै लम्कौँ
तिम्रो माया पाई हामी आकाशमा चम्कौँ ।

धाइआमा, तिम्रो माया अमृत झैँ लाग्छ
तिम्रो साथ पायौँ भने आकाश छुन्छौँ लाग्छ ।
हाम्रो लागि तिमी नै हौ, जुन तारा लाख,
बाँचुञ्जेल पाइराखाैँ, न्यानो तिम्रो काख ।

भो अब शान्ति फैलाइदेऊ
लौ अब अशान्ति हटाइदेऊ
धेरै लड्यौ एक अर्कामा
अब त हात मिलाइदेऊ

बुद्घ तिमी कहाँ छौ भन
हामी सबै तिमीलाई खोजिरहेका छौँ
कलिला छौँ बालक हामी
हातमा बन्दुक बोकिरहेका छौँ

आदरणीय लेखक रामकाजी कोनेको रमाइलो बाल्यकाल । उहाँ मुक्तक लेखनमा स्थापित लेखक लेख्नुहुन्छ। नेपाल मुक्तक प्रतिष्ठानका केन्द्रीय अध्यक्षा अग्रज लेखक काेनेको रमाइलो बाल्यकाल यस अंकमा हामीले प्रस्तुत गरेका छौं । यो सामग्री दृष्टिविहीन बालबालिकाका लागि अडियो किताब कार्यक्रम अन्तर्गत कार्तिकेय ट्रस्ट नेपाल र बालसाहित्य प्रतिष्ठान नेपालको सहयोगमा तयार गरिएको हो ।
यस किताबमा समावेश बाल्यकालीन सम्झनाहरु ‘मेरो बाल्यकाल’ को सुमधुर वाचन प्रतिभाशाली युवा सरिता अर्यालले गर्नुभएको हो । उहाँ स्वयं दृष्टिविहीन हुनुहुन्छ ।

रजनीश ने आवाज लगाई, तो रमन ने बेमन से अपना बैक-पैक टांगा और बाहर आ गया। देखा, पापा टैक्सी में सामान रख चुके थे। इसकी मम्मी सुरेखा और छोटी बहन डिम्पल गाड़ी में बैठकर उसका इंतजार कर रही थीं। रमन टैक्सी में बैठा, तो रजनीश ने घर में ताला लगाया और टैक्सी में आगे की सीट पर बैठ गए। गाड़ी स्टेशन की तरह चल पड़ी।

बेताली गाउँका कमिलाहरु रमाइरहेका थिए । उनीहरु आफूहरु सबैले तानेर ल्याएको मोटो कीरो खानमा मस्त थिए ।

भाइबहिनीहरु, आज हामीले आदरणीय लेखक सुशीला देउजाको बाल्यकालको रमाइलो अनुभव लिएर आएका छौँ ।
नियात्रा लेखनमा स्थापित लेखक देउजाका १३ वटा कृति प्रकाशित छन् । उहाँको पछिल्लो कृति सम्पदा दर्शन (बालनियात्रा संग्रह) हो । यस कृति पढेर नेपालको गौरव सम्पदाबारे ज्ञान आर्जन गर्न सकिने र किताब पढ्दै नेपालका सम्पदा क्षेत्रहरु घुमेको झैँ रोचक आनन्द पनि लिन पाइने भएकाले सम्पदा दर्शन कृति सबै बालबालिकाले एकपटक पढ्नै पर्ने कृति हो ।
आज यही उत्कृष्ट कृति सम्पदा दर्शनका आदरणीय लेखक सुशीला देउजाको बाल्यकालको सम्झना लिएर आएका छौँ । उहाँ आफ्नो बाल्यकालको सम्झना सुनाउँदै भन्नुहुन्छ :

साधारणतया प्रत्येक मानिसको जन्म एक सुखद सुरुवात हो। कुनै पनि परिवारमा कसैको जन्मले सदस्यको सङ्ख्या मात्र बढाउँदैन परिवारमा उत्सव एवं खुसियाली पनि सँगै लिएर आउँछ। तर जन्मजात परिवारका निम्ति खुसि लिएर आउन पाउने सुअवसर सबैलाई नमिल्दो रहेछ। म जस्ता कोही त समाजले छुट्याएको अभागि र अलछिनाको  वर्गमा पनि पर्दा रहेछन् । जसको जन्मले परिवारमा हाँसोको सट्टा आँसु साथमा लिएर आएको हुन्छ।